Vrijdag 25 maart 2016

De wekker gaat al vroeg bij ons, ja, jullie lezen het goed, ik heb de wekker moeten zetten, want er wordt van ons verwacht dat we om 09.00 uur bij 99 Jefferson Street zijn, hier halen wij onze voucher op voor Alcatraz en krijgen wij gelijk onze tickets voor de Hop on Hop off bus. Ang en ik gaan op weg en om 09.30 hebben wij onze tickets en gaan we op zoek naar een bakkertje waar wij een ontbijtje willen scoren voor onze kamergenoten. Aan een man die met boodschappentassen loopt vraag ik waar wij een bakker kunnen vinden. Hij stuurt ons naar Lotta’s Bakery, Polk Street 1720. Ja aan de linkerkant van de weg vinden wij het bakkertje cq antiekwinkel, of het brood ook antiek was? Dat weten we niet want ik vroeg aan de vriendelijke man of hij donutsen of croissants had. Hij moest ons jammer genoeg teleurstellen, hij had brood en cupcakes. Hij gaf ons het adres waar ze heerlijke croissants verkochten. We stellen de TomTom in op Larkin 1042 daar schijnt Mr Holmes croissantjes te verkopen. We rijden een straat in en aan het einde van die straat zien we op de stoep een rij mensen buiten staan wachten. Ang en ik kijken elkaar aan, en zeggen tegen elkaar, dat zal toch niet de rij zijn voor de bakker? Nou mensen, wel dus. We parkeren de bus voor de deur, gooien drie kwartjes erin wat goed is voor 18 minuten en gaan netjes in de rij staan.

Langzaam schuifelen we naar voren

De rij schuifelt wel heel langzaam naar voren. Ik zie een mevrouw met een beker Starbucks lopen en ik vraag aan haar waar de Strabucks is, twee blokken huizen rechtdoor dan linksaf en dan nog 3 blokken rechtdoor en dan zie je Starbucks op de hoek. Ik loop er naar toe terwijl Ang in de rij blijft staan. Ondertussen heeft Ang nog maar eens 3 kwartjes in de automaat gegooid. Ongeveer twintig minuten later ben ik terug met twee koffie en staat Ang nog steeds op straat. De kwartjes voor de parkeermeter zijn niet aan te slepen. Dit geintje heeft ons gewoon een uur van onze kostbare San Francisco tijd gekost. Het is een heel klein zaakje met alleen maar lekkere dingen, de keuze is nog niet eens heel uitgebreid. We bestellen 7 croissants, 4 chocolade broodjes, 3 gevulde donutsen met banaan en 3 gevulde donutsen met mokka. We komen buiten met drie schitterende dozen en we zijn $ 66,– lichter. Eerlijk is eerlijk, het was wel een heerlijk ontbijt, Mr Holmes weet hoe hij ze bakken moet. Onze kamergenoten waren na dit heerlijke ontbijt niet meer boos op ons, uiteindelijk waren wij twee uur weggeweest om kaartjes en ontbijt te halen.

Ondertussen is het bijna half een voordat wij allemaal in de bus zitten, we nemen de bus mee want de kids willen na Alcatraz gaan shoppen. We rijden naar Fisherman’s Wharf en halen als eerst onze kaartjes voor Alcatraz, wij mogen om 15.20 uur aan boord. Hierna rijden we terug naar Pier 39 en parkeren de auto tegenover de pier.

We lopen als eerst naar de zeeleeuwen die hier rustig liggen te genieten van het mooie weer. Daarna lopen we naar het museum, het gaat natuurlijk over de zeeleeuwen en we doneren natuurlijk aan het goede doel.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hierna lopen we verder richting winkeltjes op de pier en eten hier iets, zodat we zo dadelijk de boot op gaan met gevulde buikjes. Hierna lopen we rustig door naar Pier 33 waar we in de rij gaan staan om de boot te pakken naar Alcatraz. Ik denk wel de beroemdste gevangenis van de hele wereld. Wij hebben Alcatraz in 2011 ook al bezocht, maar vonden toch wel dat Alv en Arie dit zeker zouden moeten bezoeken. Het blijft indrukwekkend om hier rond te lopen en al die verhalen te horen. Ik denk dat de foto’s voor zich spreken. Natuurlijk stoppen we ook even bij de cel waar de grote uitbrak heeft plaats gevonden. Drie gevangen ontsnappen via een gat die zij gemaakt hebben, via dit gat kwamen zij terecht in een buizen gang. Ze zijn nooit meer gevonden, sommige zeggen dat ze de kant nooit gehaald hebben, andere zeggen dat ze het wel gehaald hebben en dat ze naar Zuid-Amerika vertrokken zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Aan het einde van de tour koop ik het boek van William Baker en laat het boek door hem signeren. Hij heeft in Alcatraz gezeten tussen 1957 en 1960. De 83-jarige man heeft in totaal 50+ jaren doorgebracht in diversen gevangenissen, waaronder Alcatraz. Over zijn tijd in Alcatraz heeft hij een boek geschreven. Hij is nu vijf jaar een vrij man.

William Baker signeert mijn boek

Nadat we heel de tour gedaan hebben is het tijd om de boot weer terug te nemen en de bus op te halen. Om 20.00 uur komen we aan bij een outlet centre waar nu echt de laatste boodschappen gedaan worden. Het lijkt wel of het zo moet zijn maar ze hebben weer maar een uur om te shoppen. Ik vind het heerlijk, net genoeg tijd om te kopen wat je nodig hebt, net te weinig tijd om rustig te slenteren. We sluiten ons winkeluurtje af met een koffie bij de Starbucks en lopen naar de bus om op zoek te gaan naar een eetgelegenheid. Ang heeft trek in Little Ceasar’s en Alvie doet met hem mee (take out pizza), Arie en Romy kiezen voor de McDonald’s, duhuhhh, ons Mac verslaafden, Car en Dani passen zich aan en kiezen iets “gezonds” uit. Ik sla de maaltijd over want geen van tweeën spreekt mij op dit late tijdstip aan. Tiamo eet zijn groenten potje leeg.

Na een uur zijn we weer terug op onze hotelkamer en sluiten wij een indrukwekkende dag af.

Liefs,

Cadaroraanaltiar.