20 juli 2011 Monterey – San Simeon

Dag 20 Juli 2011

Monterey – San Simeon

           155 km

Zonsopkomst              06.02 uur

Zonsondergang          20.18 uur

Vandaag gaan we weer verder naar het zuiden. Nadat we gisterenavond tegen hebben gestemd, gaan we vandaag niet naar het Aquarium van Monterey. We besluiten om op zoek te gaan naar de ingang van de 17 mile drive. Dit is een panoramische weg, die tot een van de allermooiste wegen van het land behoort.

Wij starten onze rit in het noorden bij Pacific Grove, Om hier te mogen rijden moeten we $ 9,50 betalen. Wij zijn bij drie van de twintig uitzichtpunten gestopt. Het is een weg die aan de rechterkant, de kust van zijn mooiste kant laat zien en aan de linkerkant zien we vooral golfbanen.  Het water is schitterend blauw. Aangezien we niet het strand op kunnen is het ook niet zo erg dat er veel algen zijn. Onze eerste stop was bij Bird Rock. De midden in de branding liggende Seal and Bird Rock dient als thuisbasis voor een kolonie zeehonden, maar ook zeemeeuwen, pelikanen en aalscholvers gebruiken het als toevluchtsoord. Met de verrekijker hebben we van ze genoten. Natuurlijk kwamen wij weer allerlei fotomodellen tegen die maar al te graag voor ons wilden poseren.

Hierna zijn we gestopt bij Cypress Point Lookout, Hier hebben wij hartelijk gelachen om wat zeehondjes die op de rotsen lagen te zonnen. Iedere keer dat een golf brak op hun rots trokken zij hun staart omhoog om zo niet nat te worden. Wij hebben hier toch wel een tijdje staan genieten.

Onze derde stop was bij het beroemdste uitzichtpunt van de 17 Mile Drive. De Lone Cypress, hier staat een eenzame Montereycipres. De boom slaat al meer dan 250 jaar zijn wortels in een door de woeste golven omspoelde rots.

We rijden door naar Carmel by the Sea. Carmel is vooral in het nieuws gekomen in de jaren ’80 toen Clint Eastwood hier burgemeester was. Het is een kunstenaars dorpje met ongeveer 5.000 inwoners. Het heeft in het verleden wat rare verordeningen gehad, zo is neon, opzichtige lantaarnpalen, opzichtige brievenbussen en opzichtige huisnummers verboden. We hebben hier kort gewandeld en zijn toen bij een Italiaans restaurant gaan eten.

Na het eten was het voor iemand siësta tijd en is de rest de Mision of Carmel gaan bezoeken. De Mision is gesticht in 1770 en dient nu ook als monument ter nagedachtenis aan Vader Junipero Serra geboren op Mallorca. Hij heeft zijn sporen langs de Californische kust achtergelaten door verschillende missies gesticht. Zeker de moeite van een stop waard. Wij Spanjaarden hebben onze invloed hier wel achter gelaten. Wij hebben hier wat rondgekeken en natuurlijk de nodige foto’s gemaakt.

 

We gaan weer verder naar het zuiden. We betreden nu de Big Sur, dit is 160 km kust vol bergen, klippen en rotsige inhammen. In 1930 is Hwy 1 aangelegd in dit ruige landschap, maar verder is Big Sur ongerept gebleven. Er zijn geen grote steden in het gebied en nauwelijks tekenen die op beschaving wijzen. Tegenwoordig heeft het kustgebied tussen Point Lobos en San Simeon nauwelijks meer dan 2.000 inwoners. Voor toekomstige vakantiegangers die de Big Sur willen rijden, vergeet niet te tanken in Carmel, aangezien het even kan duren voordat je een tankstation tegen gaat komen. De Bixby Creek Bridge is een van de schaarse tekenen van beschaving en de vuurtoren van Point Sur.

Op de Big Sur hebben we meerdere stops gemaakt. Ook hier hebben we genoten van de uitzichten. Het breken van de golven op de klippen. Het springen van de walvissen en/of dolfijnen. Wanneer de Big Sur bijna ten einde loopt komen we nog langs het Julia Pfeiffer Burns State Park. Hier moet een stop gemaakt worden voor een korte wandeling. Ik had namelijk gelezen dat hier een rivier eindigt in een waterval die op het strand uitmondt. Wij hebben sowieso iets met watervallen. Een waterval die dan ook nog eens op het strand eindigt moeten we dan ook zeker zien. Het is echt een schitterend gezicht. De blauwe zee, het zachte zand en het geluid van het vallende water. Volgens mij zijn er maar weinig mooiere uitzichten.

Toen wij eenmaal in de buurt van San Simeon waren, kwamen wij een uitzichtpunt tegen met een aantal zeeleeuwen. Dit was zo’n lief gezicht. Ze lagen heerlijk te luieren op het strand. De een snurkte wat en anderen sparden wat met elkaar.

De steile klippenkust van Big Sur eindigt in San Simeon. Hier eindigt ook onze reis van vandaag. We slapen in de Morgan Inn wat een gezellig huiselijk hotel is.

Liefs

Cadaroraan