18 juli 2011 San Francisco

Dag 18 Juli 2011

SAN FRANCISCO

Zonsopkomst                06.00 uur

Zonsondergang             20.31 uur

Vandaag is onze laatste dag in San Francisco en gaan we de stad verkennen op de fiets. Wij slapen in het hotel Whitcomb dit hotel is gelegen aan Market Street. Bij Market Street en Powell Street is het draaiplateau van de Cable Car. Wij kopen hier de kaartjes voor de cable car en kijken even bij het draaien van de cable car. Er staat een rij van ongeveer twee uur. Een aardige heer vertelt dat we beter één of twee haltes verderop de cable car kunnen pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Goed advies van die man, want na tien minuten wachten zaten wij in de cable car.

We moesten helemaal tot aan de eindhalte, Hyde Street, want daar was Blazing Saddles gevestigd. Blazing Saddles is het bedrijf waar wij onze fietsen huren. De bedoeling is vandaag de Golden Gate Brug te bedwingen. In oktober 2009 hebben wij de Brooklyn Bridge bedwongen, nu maken wij hier maar een traditie van. Een stad verkennen op de fiets.

Bij Blazing Saddles ging alles van een leien dakje. Een stukje gereden op de fiets, geen problemen, tenminste dat dachten wij. We rijden richting de oceaan en rijden een stukje langs het water, al snel komen wij onze eerste heuvel tegen. Op de heuvel sta ik al snel stil en loop hem verder met de fiets aan de hand. Wanneer ik eenmaal bij Car en Ang ben zeg ik tegen hen dat mijn conditie ver te zoeken is. Mijn hart klopte mijn lichaam uit, mijn knieën protesteren. Ik snapte hier niets van, zo’n heuveltje en dan zo kapot. Zelfs het duwen was zwaar, wat zijn die citybikes zwaar. We gaan verder. Heuveltje af en bij de jachthaven kan Ro niet meer, ze heeft diarree en last van haar buik. Zij besluit terug te gaan naar het hotel. We rijden haar terug naar Blazing Saddles en zetten haar in een taxi richting hotel.

Wij moesten natuurlijk weer dezelfde heuvel op. Ik ben aan het begin van de heuvel gestopt. Ik wilde mezelf niet weer kapot rijden omdat we dadelijk nog heel de Golden Gate Brug op moesten. Mijn spiertjes onder mijn voet deden pijn, weer een stop even mijn sokken uit en mijn veters wat losser gemaakt. Wat is er met me aan de hand. We hebben volgens mij genoeg actie ondernomen deze twee weken. We begrijpen er niets van.

We rijden nog een tijd langs het water en hoe dichter we bij de Golden Gate komen, hoe grijzer en bewolkter het wordt. Nee he, dat hebben wij weer, gisteren een schitterende dag, Golden Gate lag er hartstikke mooi bij. Vandaag zag je heel de brug niet. De brug werd bedekt door een wolk.

De klim naar de voet van de Golden Gate was in ieder geval voor mij een hel. Het was zwaar, we hadden constant wind tegen. Ik wilde wel doorgaan maar mijn knieën wilden niet. Ang had weinig problemen, het merendeel van de klim zat hij op zijn zadel, heel af en toe liep hij naast zijn fiets. Dani heeft een goede conditie en heeft natuurlijk ook zijn leeftijd mee, maar zelfs hij moest af en toe zijn meerdere erkennen in de klim.

Het weer was grauw en grijs, maar de uitdaging compenseerde heel veel. Wij wilden en zouden de top bereiken. Car is geweldig zo af en toe stopte hij om op mij te wachten en samen liepen wij naar boven. Wij begrepen er niets van waarom ik vandaag zulke slechte benen had.

Voordat we de Golden Gate op gingen is er een plateau met twee winkeltjes en wat informatie over de Golden Gate. Hier hebben wij wat eten en drinken ingeslagen. Al snel gingen wij weer op weg. De deur door en je bent op de Golden Gate. Geweldig. Natuurlijk hebben wij in het midden gestopt en wat foto’s gemaakt. Nu kwam het makkelijkste deel, we gingen dalen. Ik heb heel de weg door moeten trappen want door de tegenwind kwam ik bijna niet vooruit. Car zei dat hij hier ook last van had. Het zal dan wel, niet zeuren en doortrappen. Nadat de brug is afgelopen is er weer een plateau waar je gebruik kunt maken van de toiletten en waar je wat foto’s kunt maken. Hier hebben de mannen gestemd. Zij vonden dat wij niet de ferry terug moesten nemen, maar weer terug moesten via de Golden Gate. Drie tegen één, meeste stemmen gelden. Toen wisten wij nog niet wat voor een afdaling ons te wachten stond.

In Sausalito hebben we schitterend weer. Keek je naar de overkant dan was alles grijs en hier was het mooi zonnig. Hierna kregen wij een fikse afdaling, natuurlijk ook nu hadden wij wind tegen. De mannen gingen allemaal met een aardige snelheid omlaag, ik kwam er ook wel maar toch wel iets rustiger. Onderaan de afdaling zagen wij aan onze linkerhand een supermarkt. Wij hebben hier de lekkerste gevulde broodjes gekocht van de hele wereld. Misschien kwam het ook wel door de omstandigheden dat wij ze zo heerlijk vonden. Wij hebben ze langs het water in het zonnetje op een bankje gegeten.

Verder gefietst door Sausalito, leuke plaats. Een paar kilometer door gefietst. Ik wilde nu wel graag weten of we weer de brug op zouden gaan, want mijn knieën wilden niet meer. Zouden wij de brug nemen dan wilde ik graag terug. We besloten even naar mijn fiets te kijken. Achterwiel kreeg een zwaai, geen probleem. Voorwiel kreeg een zwaai, deze stond na een halve draai stil. Ik had heel de rit afgelegd op een fiets die continu op zijn rem stond.

In Sausalito hadden we een fietsenmaker gezien, daar zijn we gestopt en heeft het probleem in 10 minuutjes verholpen. Wij hebben om heel dit verhaal wel gelachen. Gelukkig is er niets aan de hand met de conditie.

Toch moesten wij die gigantische klim omhoog. Die klim was zwaar maar minder lang dan dat wij dachten. De afdaling leek veel langer. Hierna was de Golden Gate een makkie. We hebben echt genoten. Zeker een aanrader. Na de vakantie gaan we de Brienenoord doen. De Brienenoord hoort zeker in het rijtje bruggen thuis.

De afdaling verliep vlot en veilig. Hierna zijn we door gefietst naar Fisherman’s Wharf, want wij waren nog steeds niet naar Pier 39 gegaan om de zeeleeuwen te spotten. Dit was dus een tegenvaller want er waren er maar een paar. Ze trekken in Juli en Augustus naar het zuiden om te broeden. Ach, weer een reden om terug te komen. Hier hebben we nog een paar winkeltjes bezocht en wat gewandeld. Ondertussen was het al 20.00 uur, tijd om de fietsen terug te brengen en een taxi naar het hotel te pakken.

Koffers inpakken en alvast alles klaar zetten voor morgen. Want morgen pakken wij onze nomaden bestaan weer op. We gaan de kust af naar het zuiden en zullen het weekend doorbrengen in Los Angeles.

Liefs

Cadaroraan