22 juli 2011 Lompoc – Beverly Hills

Dag 22 juli 2011

Lompoc –  Beverly Hills (LA)

           240 km

Zonsopkomst     06.04

Zonsondergang  20.03

Vandaag op tijd op weg, want we moeten om 13.00 uur in Santa Barbara zijn. Onze eerste stop vandaag is in Solvang, dit stadje is gesticht door een groep Deense onderwijzers. De woningen in dit stadje zijn zo leuk. Het lijkt wel of ze in dit stadje een competitie voeren, wie heeft het strakste gras in de voortuin. Zo groen, zo gemillimeterd en oh zo strak lagen de voortuintjes erbij. We hebben hier wat rondgelopen en een kopje koffie gedronken met een Deens koffiebroodje.

Verder naar onze volgende stop. Santa Barbara is opgebouwd nabij een missiepost die op 4 december 1786 door Spaanse Franciscanen was opgericht en is genoemd naar de heilige Barbara, op wier naamdag de missiepost werd gesticht. Op 29 juni 1925 werd de stad zwaar beschadigd door eeen vervolgens grotendeels herbouwd in mediterrane sfeer. Tegenwoordig is Santa Barbara een welvarende stad die populair is als toeristische bestemming en als woonplaats voor beroemdheden.

Vandaag gaan we voor het eerst op een Segway rijden. Wij gaan de Butterfly Beach Tour doen bij www.segwayofsb.com . Parkeren was zeer eenvoudig, een blok achter het bedrijf is een parkeerterrein waar betaald parkeren zeer betaalbaar was.

We kregen eerste een filmpje te zien met de road runner en coyote. Hierna naar buiten en dan gaat de lol beginnen. Leren opstappen en afstappen. Zeer belangrijk. Buik naar voren is rijden, rug naar achteren is stoppen. Wielen altijd op de grond en nooit tegen elkaar aan met de wielen, want dan lig je zeker op de grond. Het is zo leuk.

Onze gids is Luis. Een knul uit Madrid. Zijn moeder komt uit Californië en zijn vader is Madrileen. Hij is in Madrid grootgebracht en studeert nu al  twee jaar in de USA. Om zichzelf te onderhouden werkt hij in een restaurantje en doet hij deze tours. Al snel gaan we op pad. Hij brengt ons naar een park, we steken over naar de boulevard en rijden zo een tijdje langs het strand. Van de boulevard gaan we langs de leeuwen van de Santa Barbara Zoo. Onderweg komen wij een bestelbusje tegen die zeker niet gemist mag worden op het blog. Na een kleine donatie mag ik foto’s maken.

Hierna rijden we door naar Montecito, hier wonen wat Rich en Famous. We stoppen bij het huis van Ty Warner. Ons zegt deze naam niets, het is een speelgoedfabrikant die met een of ander poppetje super rijk is geworden. Hij heeft een paar huizen van miljonairs opgekocht zodat hij zijn stulpje kon bouwen, het kleine stulpje koste maar 40 miljoen dollar. Luis verteld heel leuk. We rijden door naar het casino, wat geen casino is, alleen zo genoemd wordt. Dit is een club voor dezelfde Rich en Famous, zij betalen een lidmaatschap van $130.000,– per jaar. Hahahaha, voor dit geld mogen ze ook gebruik maken van de golfbaan die een stukje verderop ligt.

We rijden verder en komen langs het Pig House. Dit huis is van een oud politieagent. In de USA worden politieagenten ook wel pigs genoemd. Bij z’n pensionering kreeg hij van z’n collega’s een varkentje als afscheid cadeau. Dit is het begin geworden van een interessante collectie varkens.

Hierna komen we aan bij de Music Academy of the West. Dit gebouw schijnt van John Percival geweest te zijn, deze man werd vermoord door zijn vrouw Mary C. Jefferson. Zij pleegde hierna zelfmoord, door dit verhaal zegt men dat het spookt in het gebouw. Hier hebben ze ieder jaar in maart een zogenaamde “yard sale”. De rijken doneren hun “rommel”. De “rommel” wordt gekocht door de gewone man en de opbrengsten gaan naar een goed doel.  We zullen dus ooit terug moeten komen in maart, zodat we naar een outlet kunnen van de dure merken.

We stoppen nog een paar keer om wat foto’s te maken en dan is de tour ten einde. We hebben het heel erg naar ons zin gehad. Luis was een goede verteller en hij vond het heel erg leuk omdat dit de eerste keer was dat hij Spaanse mensen een tour gaf.

Schuin aan de overkant hebben we in een “vuurtoren”  gegeten. We kunnen wel zeggen dat we lekker gegeten hebben hier. De kip was lekker pittig en de pizza’s rijkelijk gevuld. Bij een pizza combo kon je ook gebruik maken van de salade bar. Heel erg lekker. In Nederland hebben wij normaal gesproken een paraplubak staan bij de deur, in Santa Barbara niet……………………..

Het werd toch wel weer tijd om verder te gaan. De missiepost van Santa Barbara is de enige Californische missiepost die sinds zijn vestiging in gebruik is geweest. Natuurlijk zijn we hier even heen gereden. Er was weinig animo om naar binnen te gaan. We hebben hier wat foto’s gemaakt en zijn toen verder gegaan richting Malibu. Zodra Car en ik met pensioen zijn, vind ik dat we terug moeten komen, want de missiepost staat er heel mooi bij.

We gaan weer verder naar het zuiden. Aangezien wij niet ons spaarzame vrije tijd willen verdoen in een file, verlaten wij de Highway en vervolgen onze weg via een echt Galicisch weggetje in een Galicisch omgeving. Mooie omgeving, leuke bochten. Ang, jullie weten wel, ons privé chauffeur die ontslagen is, heeft genoten van onze slapende bewegende hoofden. We reden door de heuvels en de bossen en kwamen toen in een ruim opgezet  nieuwbouwwijk en zagen toen tot ons verbazing een hert met twee bambi’s oversteken. Zo lief. Na het oversteken keken ze ons nog even aan en vervolgden toen hun weg.

We kwamen aan in Malibu. Malibu, in ieder geval waar wij hebben gereden, zijn bijna allemaal privé straten. We hebben dus alleen wat leuke, mooie, grote, dure huizen kunnen zien die op de heuvels gebouwd zijn. We waren hier al snel uitgekeken, aangezien we toch nergens in mochten rijden, waardoor we verder gereden zijn naar Los Angeles.  We hebben hier wat boodschappen gedaan in een supermarkt en toen was het toch weer tijd om naar ons hotel te gaan. We slapen in het Courtyard Marriott in Beverly Hills.

Liefs

Cadaroraan