04 juli 2011 Grand Canyon – Page

← Vorige Volgende →

Dag 4       224 km

Zonsopkomst                05.16 uur

Zonsondergang             19.49 uur

 Vandaag vroeg op, voor mij is dat uiteindelijk om 05.00 uur terwijl ik al vanaf 03.00 uur wakker lag.  Car is om 06.00 uur opgestaan, hij werd wakker van mijn getyp, nou mensen dat heb ik geweten ook, er ging geen gelegenheid voorbij vandaag of het werd er wel ingewreven. Ik moet zeggen dat hij waarschijnlijk een bepaald persoon mist, want nu ben ik dus heel de dag de pispaal.

 

Zoals ik al zei we waren dus vroeg op, de rest van de groep hebben wij om 07.00 uur wakker gemaakt, want vandaag gaan wij onze helikoptervlucht maken over de Grand Canyon. We rijden 24 km zuidwaarts naar Grand Canyon Airport. We moesten er om 09.30 uur zijn maar daar het ontbijt in het hotel niet inbegrepen was besloten wij om op airport te ontbijten zodat wij zeker op tijd zouden zijn.

Ik heb onze vlucht geboekt bij www.grandcanyonhelicoptersaz.com. Zij horen bij de Papillon groep, zou ik bij Papillon zelf geboekt hebben dan zouden wij “gewone” helikopters hebben gekregen met een hele kleine kans op een Eco-Star. Een Eco-star helikopter bestaat uit veel meer raam om je heen, waardoor je een veel beter uitzicht hebt. Wij hebben de Grand Kingdom Tour geboekt. Deze tour duurt ongeveer 50 minuten.

Dani, Ang en ik zitten er wel ontspannen bij, Car oogt ontspannen maar ik voel dat hij toch wel iets nerveus is. Ro oogt helemaal niets, die flipt gewoon, zij is lekker druk blijft heen en weer lopen en heeft veel te veel energie. Het is ook niet niets voor mijn hoogtevrezers, ze moeten in een helikopter, wat voor ons allen de eerste keer is en alsof dit nog niet genoeg is moeten ze ook dadelijk die diepe afgrond inkijken.

Het loopt een klein beetje uit maar uiteindelijk mogen wij om 10.15 uur naar de helikopter lopen. Onze piloot was een hele lieve dame die ons van alles aanwees en vertelde over haar mooie Arizona. We vlogen eerst over het Kaibab National Forest, dit is een zeer groot plateau met allemaal bomen. Je hebt niet het idee dat je hoog vliegt. Dan zie je verderop de rand van de Canyon, je weet dat het daar ineens ophoudt en dat je dan de afgrond inkijkt. Lieve mensen wat er dan gebeurt kan ik niet omschrijven. Het is zo onbeschrijfelijk indrukwekkend dat Ro en ik geëmotioneerd raken en spontaan de tranen  in onze ogen sprongen, de mannen kregen kippenvel, zo zijn wij toch allemaal op de een of andere manier geraakt door wat wij vandaag meegemaakt hebben. Na afloop hadden we allemaal even ons momentje rust nodig om te verwerken wat wij zojuist beleefd hadden.

Een advies voor de mensen die dit blog lezen omdat zij zo’n zelfde soort reis gaan maken in de toekomst, bespaar niet op een vlucht boven de canyon, het is een belevenis die je nooit meer zult vergeten. Net als een vogel de Colorado River te zien die zich een weg baant door de rotsen en hoe de Little Colorado River, met zijn turquoise water zich samenvoegt bij de Colorado River. Wij kunnen jullie op onze foto’s of film niet laten zien wat wij met onze ogen gezien hebben.

Na deze geweldige ervaring is het tijd om te eten, vanmiddag staat Wendy’s op het menu. Je kunt hier redelijk eten maar of je wilt of niet het is toch gewoon een fastfood tent. Hierna rijden we terug naar de Grand Canyon om via de East Entrance het park te verlaten. Wij rijden hier de Desert View Drive dit is een 40 km lange weg, waarbij wij langs 6 verschillende uitzichtpunten zijn gereden. Wij zijn er bij drie gestopt, waarvan Desert View toch wel het noemenswaardigst was aangezien we hier een toren aan de rand van de canyon beklommen hebben.

We rijden verder richting Page waar wij in Cameron even gestopt zijn bij de Cameron Trading Post. De spulletjes die hier verkocht worden hebben een hoge gehalte made in China. De gebouwen daarentegen doen ons denken aan het Wilden Westen. Het is hier wel weer een heel stuk warmer dan in de Grand Canyon.

 Na Cameron rijden wij verder in noordoostelijke richting naar Page, waar we onderweg even langs de Navajo Bridge moeten. Ik zal even uitleggen waarom wij over de Navajo Bridge moeten rijden.  Hemelsbreed is het van de South Rim naar de North Rim maar 16 kilometer. Aangezien wij niet kunnen vliegen is de kortste weg voor ons om het lopend te doen, want dan is het maar 34 km. Zo’n 1600 meter dalen en dan weer klimmen aan de noordzijde, ach dat was het probleem niet, dat lukt ons wel want wij hebben voor de vakantie veel gelopen om conditie op te bouwen. Het probleem was……….. we moesten over een smalle hangbrug om de Colorado Rivier over te steken. Deze brug hangt op 21 meter hoogte, dat is vrij hoog vooral als je hoogtevrees hebt. Zij hadden tenslotte vandaag al gevlogen en angsten overwonnen. Dani, Ang en ik hadden het graag gelopen maar we zijn solidair en blijven bij Car en Ro.

Dan blijft er nog maar één manier over en dat is met de auto, maar natuurlijk is dit weer een heel ander verhaal, wil je dan van de South Rim naar de North Rim dan doe je daar ongeveer 5 uur over, aangezien we dan een afstand moet overbruggen van 354 km. In totaal zijn er maar 7 bruggen die de 1207 km lange Colorado Rivier overspannen, één daarvan is de Navajo Bridge. Er zijn er eigenlijk twee: een historische en een nieuwe. De nieuwe hangt daar sinds 1995. De oude brug is nu voor voetgangers en fietsers.

Hierna rijden we, na bij enkele uitzichtpunten gestopt te zijn, door naar Page. Wij slapen vandaag en morgen in het Arizonainn van Best Western, het is een wat gedateerd hotel maar de kamer is ruim en schoon.

Naast het hotel hebben wij een Steak House Restaurant waar wij op het terras onze avondmaaltijd nuttigen en ondertussen genieten van het vuurwerk het is tenslotte vandaag onafhankelijkheidsdag. Ik moet bekennen dat ik af en toe iets van het vuurwerk gemist heb, aangezien mijn oogjes zo af en toe dichtvielen. Al met al was het een spannende, emotionele, mooie lange dag.

Liefs

Cadaroraan

← Vorige Volgende →