Dag 15 Juli 2011
Yosemite NP – San Francisco
424 km
Zonsopkomst 05.47 uur
Zonsondergang 20.32 uur
Wij verlaten Vandaag Yosemite NP en rijden naar San Francisco. We gaan vandaag vroeg op stap, het gaat vandaag allemaal wat soepeler en sneller dan gewoonlijk. Volgens mij omdat zij naar de bewoonde wereld willen. Wij worden uitgezwaaid door een Elk die ons langs de kant van de weg nog even vergezeld. Dan is toch tijd om Curry Village gedag te zeggen. Wij verlaten Yosemite via het zuiden omdat wij dan langs Mariposa Grove komen. In Mariposa Grove vindt men de reuzen bomen die Sequoia’s heten.
Mariposa Grove is verdeeld in the Lower and the Upper Groves. Er lopen veel wandelpaden tussen de 500 bomen. Ang beslist al vrij snel dat hij de verste trail wilt lopen, hij wilt de Fallen Tunnel Tree zien. Vanaf de parkeerplaats gaan alle trails heuvel op. Nou Ro heeft het gevoeld ook, voor haar was het een nieuwe martelgang, aangezien zij last van haar knieën heeft.
Als eerst komen wij de Fallen Monarch tegen. Dit is een boom die 300 jaar geleden omgevallen is. Je kan nog goed zien dat de wortels niet diep genoeg waren om de boom bij stormwind voldoende steun te geven.
Natuurlijk moesten wij even een stop maken bij de Grizzly Giant. Deze boom is 2700 jaar oud en is waarschijnlijk de oudste levende sequoia ter wereld. De boom is 63,8 meter hoog. Grizzly Giant heeft aan de voet een doorsnede van 9,2 meter, op 38 meter hoogte is de doorsnede nog 4 meter.
Hierna lopen wij verder naar de California Tunnel Tree. Dit is een boom waar een tunnel doorheen is gehakt, en waar paard-met-wagen gebruik van maakten. Deze boom is blijven staan en je kunt er nu doorheen wandelen.
Wij lopen verder de heuvel op en zien een heel leuk huisje, een man is hier hout aan het hakken, de schoorsteen rookt, het is echt een idyllisch plaatje. Dit blijkt het museum te zijn. Op het pad zien wij een mooie vlinder liggen. Ze leeft nog wel maar mist wel een deel van haar vleugel. Er komen heel veel vlinders voor in Mariposa Grove, vandaar ook deze naam. Mariposa betekent in het spaans vlinder.
Nu nog ongeveer 600 meter en we zijn bij de Wawona Tunnel Tree die nu ook de Fallen Tunnel Tree wordt genoemd. In het jaar 1881 werd een tunnel door deze boom gehakt, die in eerste instantie werd gebruikt voor paard-met-wagen en later ook door auto’s. Door de tunnel en door het verkeer over het wortelstelsel, verzwakte de boom. In 1969 bezweek de boom dan ook onder het gewicht van de sneeuw op de takken.
Het was een hele klim, leuk om gezien te hebben maar ik persoonlijk vond het niet de moeite waard. Wij beginnen aan de afdaling en komen nog een heel klein stukje door moerassig gebied. Natuurlijk is dit heel mooi opgelost door een houten plateau te maken waarover wij veilig naar de andere kant kunnen wandelen.
Wij komen nog heel wat bomen tegen. Vooral de Faithful Couple sprak ons wel aan. Deze boom heeft aan de voet een doorsnede van 12,2 meter, en is daarmee de dikste boom in dit gebied. Als je omhoog kijkt zie je dat het eigenlijk twee bomen zijn die in elkaar zijn gegroeid. Vanaf een hoogte van ongeveer 15 meter splitst Faithful Couple zich in tweeën.
Ondertussen was het toch alweer vrij laat geworden en wij moesten nog 400 km rijden. Dus, San Francisco here we come. Wij reden door allerlei leuke plaatsjes en langs de weg waren veel kraampjes die fruit verkochten. Hierna werd de weg nogal saai, je komt regelmatig windmolen parken tegen.
Deze tijd in de auto wordt optimaal gebruikt. Ik gebruik vooral deze tijd om de afgelopen dagen te typen en de kinderen om te slapen.
Onze eerste kennismaking met San Francisco is jammer genoeg niet zoals wij het gehoopt hadden. We zien niets, het is bewolkt en grijs. The Rock ligt er triest bij, bijna niet te zien door de laaghangende bewolking. Zouden ze dan toch gelijk hebben met de uitspraak: My coldest winter, was summer in San Francisco (mi invierno más frío, fue el verano en San Francisco). Deze zin zal nog vaak herhaald worden.
Wij slapen de komende vier nachten in Hotel Whitcomb. Wij rijden eerst naar ons hotel en checken in waarna wij naar Westfield Mall rijden. De winkels sluiten om 20.30 uur waardoor wij niet echt de gelegenheid krijgen om te winkelen maar we lopen hier wel even naar de food court waar wij onze avondmaaltijd nuttigen.
Hierna zijn wij naar Lombard Street gereden, dit is de straat met een paar haarspeldbochten. Doordat het al donker is, hebben wij een mooi uitzicht op het verlichtte San Francisco. Foto’s houden jullie tegoed, ik was te moe om uit te stappen en hier foto’s van te maken.
Het is tijd om lekker naar bed te gaan.
Liefs,
Cadaroraan
← Vorige Volgende →
Imposant die bomen! Dat is nog eens wat anders dan alle nep bomen in Frankrijk