Woensdag 4 april 2018

We slapen uit en starten de dag heel relaxt. Nog even de koffer inpakken, toiletartikelen door heel het huis verzamelen, snel douchen, wasje draaien en dan kunnen we ontbijten. We drinken nog een kopje koffie met Nico. Hierna het vuilnis weg want ja ook al is onze zoon niet uitgenodigd voor deze reis en blijft hij thuis, moet het huis wel strak achterblijven. Car rijdt nog even naar de garage waar ik hem later zal ophalen. De planning was om 11 uur het huis verlaten, ik kan jullie oud nieuws vertellen, want het is wederom niet gelukt. Om 11 uur sloot ik mijn laptop af want ik moest zo nodig toch nog even inloggen op kantoor. Ik moest de kleding nog uit de wasmachine in de droger doen, dus…… ik ga het bij onze volgende reis weer proberen. We vliegen toch pas om 16.00 uur.

Nu snel nog even naar Peet, gelukkig is alleen Deem thuis, ik haal nog even een lange jurk op en dan race ik even snel naar de apotheek voor een paspoort zodat de pillen van Car ook op vakantie kunnen. Hierna heb ik belooft nog even Ro een knuffel te geven en sjees ik vol gas naar LoBelle aan de Mariniersweg 68A, even reclame voor mijn dochter, waar zij druk aan het werk is. Xabi krijgt een kus Ro een dikke knuffel en ik race weer door naar Car. Zoals jullie kunnen lezen was het een ontspannen ochtendje. Oh, trouwens, ondertussen toch maar even op het ticket gekeken hoe laat we vertrekken. Was toch nog even schrikken want we vliegen om 15:20 uur en niet om 16:00 uur.

Hierna begint het echte ontspannen pas echt. Rond 12:50 uur zijn we bij de parkeerplaats, Arie bedankt voor het regelen hiervan. Maar…. ik had nog gemakkelijk boodschappen kunnen doen of met Deem een kop koffie kunnen drinken, of Xabi een fles geven en Car had ook nog op de papieren van de Peugeot kunnen wachten, want uiteindelijk kwam de bus pas om 13:15 uur, had allemaal gekund, maar dit hebben we dus niet gedaan. Wij hebben in de auto gezeten wachtend op de bus, vanzelfsprekend toch dat we in onze auto wachten, zonder jassen is het toch nog wel een beetje fris hier. De jassen hangen thuis te wachten.

Het echte vakantiegevoel zit er al goed in.”Heb je chocolade bij je?” “Nee, ik eet geen suiker”. “Wil je Starbucks?” “Ja, sinds Amerika niet meer gedronken. Jij gaat natuurlijk regelmatig maar ik nooit.” “Mag ik een grande warme chocolademelk zonder slagroom en een grande caramel macchiato volle melk extra hot handmatig aub op 80 graden zetten?”. We leveren twee volle spaarkaarten in (ik kom nogal eens bij een Starbucks) en wachten op onze drankjes. Jammer genoeg is mijn koffie niet op 80 graden en moeten zij er nog een maken die wel mijn tong doet tintelen. Zeg nou eens zelf, ik betaal €4,55 voor een glas melk met twee shotjes koffie, dan mag ik er toch zeker wel minimaal een kwartier plezier van hebben. Nou, kijk, dat vind ik nou ook….

We lopen nog even naar de AH en halen wat chocolade voor mijn hubbie, want ik eet geen suiker, neeeeeee Caramel is geen gesmolten suiker, bemoei je niet met mijn verhaal.

Droppen van de koffer gaat prima geen bijzonderheden, alleen kom ik er nu achter dat Car en ik zijn zonnebril zijn vergeten, wat een ellende, moet mijn arme man gewoon vier dagen zijn ogen dichtknijpen. Douane gaat ook soepeltjes, paspoorten zijn nieuw dus vallen nog niet uit elkaar en al snel zijn we door alle controles heen. Terwijl we naar onze gate wandelen vind ik het toch wel een beetje naar voor Car dat hij de komende dagen zijn ogen moet dichtknijpen dus ik spoor hem aan om een nieuwe zonnebril te kopen. Nu dat ik dit aan het typen ben heb ik er alweer spijt van, want het had toch wel mooi geweest als hij met dicht geknepen ogen had rondgelopen. Tassen, schoenen en goud kopen zonder dat hij het zou zien. Ach, zo ben ik, eerst praten en dan nadenken.

Het boarden begint zodra wij bij de gate aankomen, Car loopt nog een rondje en ik ga nog even zitten, we vliegen met een A380-800, dit betekent dat er 80.000 mensen in het gigantische ijzeren monster passen, voordat iedereen gezeten is zijn we weer een uur verder en ik moet zo dadelijk al 6,5 uur stil zitten. Wij stappen dus als een van de laatste in. Geen stress, geen geduw gewoon relax.

Vlucht weten jullie nu ondertussen wel. Je zit 6,5 uur op je billen, ja die doen pijn op een gegeven moment, je krijgt voedsel en drinken, wat trouwens goed smaakt. Sorry Daan vandaag no chicken we zijn voor de beef gegaan. Verder filmpje gekeken, spelletje gespeeld, oogjes dichtgevallen, al zal dit natuurlijk later ontkend worden door mijnheer.

Half een, plaatselijke tijd, wil je weten hoe laat dat bij jullie is, dan moet je even googlen, zet ons ijzeren monster zijn klauwen weer op de grond, we ledigen onze blaas en haasten ons op zoek naar onze koffer. We stappen in een giga lift met allemaal kippen, oh wacht, het zijn geen kippen maar mainlanders, ons favorieten volk. Wat een getok in de lift. De deuren van de lift openen zich en ……. wauwwwwww ……… volgens mij zijn er 100 van die ijzeren monsters geland met 80.000 mensen want die staan nu allemaal bij de paspoortcontrole.

Het gaat nog best wel snel. We mogen het land in en hebben al snel onze misselijke koffer gevonden, mag Joost weten hoeveel rondjes die arme koffer heeft moeten maken terwijl wij in de rij, voetje voor voetje aan het schuifelen waren. Hij zag er grijs van, zo misselijk was hij. Bij Avis halen wij onze auto op en racen naar ons hotel. Ro en Daan hieronder zien jullie de auto die jullie in het opsporingsbericht moeten vermelden.

Ook het inchecken gaat zonder problemen en na de koffers uitgepakt te hebben lig ik al snel op bed en gaat Car op zoek naar voedsel.

Verwacht je hier te gaan lezen over wat te doen in Dubai dan hebben jullie het mis. Voor die informatie kun je naar een reisbureau of anders nog beter….. je neemt je laptop, je tikt in www.google.com en dan in het balkje tik je in Dubai, verbazend he, vol informatie. Boven kun je dan ook nog op het tabblad afbeeldingen klikken en dan heb je heel dit blog niet nodig. Dit verhaal is voor onze kinderen, zodat ze er toch een beetje bij zijn.

Veel plezier vandaag en doe geen dingen waar ik me voor moet schamen.

Liefs

Papa en mama