Dag 27 juli 2011 
San Diego
Zonsopkomst 05.59 uur
Zonsondergang 19.52 uur
Vandaag is het Ang’s dag en gaan we naar Seaworld. Seaworld staat in het teken van woestijn en cactussen. Hahaha. Voor $ 190,– pp zou je eventueel een waterbassin in mogen waar dolfijnen zwemmen. Je mag er niet mee zwemmen, maar er worden wel kunstjes vertoond. Een volgende vakantie gaan we uitzoeken waar we met de dolfijnen kunnen zwemmen en dan wordt dat ons doel, alleen staan bij de dolfijnen, vinden wij een beetje prijzig.
We hebben in totaal vier shows gezien, waarvan er een Le Cirque de la Mer was. Hier deden mensen boven het water hun kunsten. Na deze show hebben we naar zeehond Clyde en zeeleeuw Seamore gekeken. We hebben hier wel gelachen want volgens ons had Seamore niet echt veel zin. De trainsters lagen soms echt in een deuk, dan werd Seamore omgeroepen en verscheen hij gewoon niet. Hij moest de concurrentie aan met Clyde, maar weigerde gewoon zijn kunstje te vertonen. Zeer leuk om te zien dat het toch gewoon maar dieren zijn.
Hierna gingen we naar een dolfijnenshow. Dit was echt een geweldige show met dolfijnen en hun trainers, walvissen, acrobaten en vogels. Als laatste zijn we naar Shamu gegaan. De show zelf vonden we allemaal iets minder dan de dolfijnenshow, maar wat hebben zij een water gespetterd naar het publiek. Echt hilarisch. Sommige mensen waren echt drijfnat.
De foto’s laat ik voor zich spreken.
We hebben vandaag wel weer een quote van de dag. Wij wachten op het starten van de dolfijnen en walvis show. Er staat en vrouw naast Car en zij staat door haar telefoon te schreeuwen, na een tijdje schreeuwt zij door haar telefoon: “can you tell the person behind you to shut the fuck up because i can’t hear you!” ofterwijl “Wil je tegen de persoon achter je zeggen dat hij zijn kop moet houden, want ik kan je niet verstaan.” Je kon ons oprapen.
Onze vriendelijke Amerikaanse dame
We hebben nog een tijd gestaan bij een waterbassin waar een aantal dolfijnen zwemmen. Je ligt op de rand van het bassin en als je geluk hebt dan komen de dolfijnen naar je toe en kun je ze aaien. Ro en ik liggen op de rand wanneer we ineens een aantal dolfijnen in de hoek van het bassin zien bij een groepje kinderen en volwassen. Ro spurt erheen en hangt over de rand zich beethoudend aan een paal en aait eindelijk een dolfijn. Ook al was de dolfijn niet haar grootste vriend, was zij wel heel erg gelukkig. Hier hebben we wel 1 uur gestaan trouwens volgens de geduldige *papa*.
Bij het handen wassen stond zij achter de vrouw die bij de groep kinderen hoorden waar al die dolfijnen naartoe waren gegaan. De vrouw vertelde dat zij een vriendin heeft die verzorgster van de dolfijnen is en van haar de tip kreeg om als eerste naar het voeden van de dieren te gaan. Eenmaal daar een visje in je tas te verstoppen en wanneer je eenmaal op de rand ligt dit visje aan de dolfijnen te geven dan komen ze vanzelf naar je toe.
Na Shamu zijn we naar de wildwater rivier gegaan. Met de rolstoel mochten we via de uitgang de attractie in. Wij waren samen met een oma en haar twee kleinzonen snel aan de beurt. Mensen, de wildwaterbanen in Nederland is kinderspel, behalve Dani en Car, waren wij alle zes drijfnat. Aangezien het al aan het schemeren was koelde het wel heel snel af, dus hebben wij zo veel mogelijk onze natte kleding uitgetrokken en eventuele droge kleding aangetrokken. Dit leverde bij Ang wel de mooiste combinatie op.
Hierna zijn de kinderen nog in een achtbaan geweest. Deze achtbaan was een combinatie van achtbaan en boomstam door het water. Het schijnt een hele leuke ervaring geweest te zijn. Was je nog niet nat van de wildwater rivier, dan was je nu zeker nat. Ook Dani was nu dus doorweekt.
Het werd nu toch echt tijd om naar het hotel te gaan. Doordat het zonnetje nu helemaal weg was koelde je heel snel af en was het echt koud. In het hotel zijn we snel de Jacuzzi ingegaan. Car en Ro hebben zeker een hele tijd in de jacuzzi gelegen, ik iets korter. Ik wilde als eerste douchen zodat ik mijn haar kon wassen. Bij het afdrogen vraagt Ro ineens helemaal verbaasd aan mij: “Mama zie ik het nou echt, of hallucineer ik. Is mijn haar nou groen?” Ik begin keihard te lachen, haar haren zijn echt groen, in ieder geval de punten. We hebben hierna nog harder gelachen toen bleek dat mijn puntjes ook groen waren. Ook de boxershort van Dani en Car’s mooie nagels waren groen.
Groen is niet lelijk
We hebben wat geklaagd bij het management en krijgen twee van de drie nachten twee kamers cadeau. Kunnen we wel mee leven.
Het wordt nu toch weer echt tijd om onze oogjes te gaan sluiten.
Liefs,
Cadaroraan
Cadarora 