16 juli 2011 San Francisco

← Vorige Volgende →

Dag 16  Juli 2011

SAN FRANCISCO

Zonsopkomst             06.00 uur

Zonsondergang         20.31 uur

Vandaag zouden we San Francisco gaan verkennen. Het is grijs en grauw en het is zo koud. Bizar. Hartje zomer en wij hebben het allemaal zo koud. We besluiten om naar een outlet te rijden en daar twee uurtjes te gaan winkelen en dan weer op tijd terug omdat wij vanavond naar Alcatraz gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. We verlieten San Francisco met 12 graden, we waren nog geen 10 km buiten San Francisco of het was al 26 graden. Wat een verschil. We besloten in de auto dat wij twee uur de tijd zouden krijgen om te winkelen en dat we ieder voor zich gingen. De andere twee keren dat wij gewinkeld hebben duurde het natuurlijk allemaal zo lang, vooral omdat we vaak op elkaar moeten wachten.

Het was dus al snel bekeken, Dani en de vrouwen liepen naar een plattegrond en hadden al snel gezien dat wij in dit deel niets te zoeken hadden. Snel naar de overkant en in twintig minuten had ik bijna de Tommy winkel leeggekocht. Ro ging naar Guess, ik naar Ralf Lauren ondertussen kwamen wij Dani ook nog bij Tommy tegen. De enige die we helemaal niet zijn tegen gekomen zijn de andere twee mannen. Het blijkt dus achteraf dat zijn veel tijd zijn verloren bij het eerste gedeelte voordat zij er achter kwamen dat daar weinig te beleven viel. Mannen, plattegrond!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ook zij zijn op een gegeven moment maar naar een ander deel van de Outlet gelopen. Hier vonden zij de Timberland winkel. Ang die heeft hier wel helemaal een paar teenslippers gekocht, wij hebben hier wel om moeten lachen, aangezien hij in twee uur en twintig minuten wel helemaal één paar teenslippers heeft weten te scoren. Het was niet helemaal zijn schuld hoor, dat hij zo weinig gescoord heeft. Hij bleef trouw bij zijn maatje. Haalde netjes een andere maat broek voor zijn maatje als bleek dat de maat die in de paskamer was te klein of te groot was. Ja, mannen dat is kostbare tijd die verloren gaat. Vandaar dat wij er altijd minimaal vijf á zes uur overdoen om te winkelen. Wij vrouwen pakken dit anders aan, wij splitsen ons op, Ro naar Aeropostale ik naar Nike. Wij nemen van alles wat wij leuk vinden twee stuks, de maat die wij denken dat wij hebben en een maat groter. Je rent naar het pashokje en past, binnen twintig minuten sta je weer buiten. Wij lopen dan naar elkaar toe, waardoor wij elkaar steeds weer tegen kwamen. Zo hebben wij onze collectie verschillende winkel tassen bij elkaar geshopt. Dani heeft echt afstand genomen van iedereen en heeft echt zijn eigen weg gelopen. Het laatste uur waren wij hem ook niet meer tegen gekomen.

Hij was als eerste bij de auto, hierna kwamen wij vrouwen aan en natuurlijk zoals gewoonlijk moesten wij weer op de mannen wachten. Rond 15.30 uur verlieten wij het winkelcentrum weer, een half uur na de afgesproken tijd!

In San Francisco was het weer ondertussen ook iets beter geworden. Wij zijn gelijk naar Pier 33 gereden waar wij om 18.10 uur de avondtour naar Alcatraz hadden. Wij hebben onze auto geparkeerd op Pier 31 waar wij aan een echtpaar vroegen hoe wij hier moesten betalen. Zij waren zo vriendelijk om dit uit te leggen en boden toen hun kaartje aan want die was nog geldig tot 22.00 uur en zij gingen nu weg. We moesten wel rekening houden met de tijd. De garage sloot om 22.00 uur, moesten zij speciaal komen om de garage te openen omdat je te laat was dan kostte dat nog eens $45,–. Duur geintje.

Wij waren rond 17.00 uur bij Alcatraz Cruises want Car was als de dood dat hij te laat zou komen en dat hij niet naar Alcatraz zou gaan. Hier hebben wij wat gegeten en gedronken. Bij het boarden hadden wij nog een zonnetje. Eenmaal toen we aan het varen waren trok het helemaal dicht. We hadden laaghangende bewolking, oftewel mist. Het was weer grijs en grauw, wel droog maar zeer triest weer. Het leek er wel op of het weer zich had aangepast aan de omstandigheden waar wij dadelijk in terecht zouden komen.

Wij kregen een gids toegewezen die onderweg wat vertelde over het eiland en over de naam Alcatraz. Een of andere Spaanse kapitein had deze naam aan het eiland gegeven omdat er nogal veel Albatrossen op het eiland waren. Wij zien ze ook regelmatig om ons heen vliegen. Zij vertellen ook dat Albatrossen zeer monogaam zijn, rond hun vijfde zoeken zij hun wederhelft en blijven dan ongeveer twintig jaar samen. Het vrouwtje legt het ei en de man gaat er een maand op broeden. Ik heb het verhaal niet gecheckt, lieg ik, dan lieg ik in commissie.

Hierna komen wij aan bij het hoofdgebouw. Wij krijgen de recorder met de hoofdtelefoon om voor de audiotour. Nu is het weer ieder voor zich. De audiotour is indrukwekkend, je waant je soms echt even terug in de tijd. Op de achtergrond hoor je de geluiden net zoals het vroeger geklonken moet hebben toen de gevangenis nog in gebruik was.  Zo af en toe doet een medewerker van het National Park de gevangenisdeuren open en dicht. Dat maakt een oorverdovend geluid.

Bij het teruglopen naar de ferry zagen wij deze auto pas, natuurlijk als echte autoliefhebbers moesten wij hier een foto van maken.

Ik geloof dat ik wel kan zeggen dat we het allemaal super interessant vonden. Hierna met de boot weer naar de wal, auto opgehaald, auto weer in andere parkeergarage geparkeerd en toen eten bij Hard Rock Café op Pier 39.

Hierna was het wederom tijd om naar bed te gaan.

Liefs

Cadaroraan
← Vorige Volgende →