06 juli 2011 Page – Bryce Canyon NP

← Vorige Volgende →

Dag 6       247 km

Zonsopkomst                05.12 uur

Zonsondergang             20.54 uur

Na ons relax dagje van gisteren, moeten we vandaag weer aan de slag. De planning voor vandaag is naar het noorden rijden en onze tweede staat, Utah bezoeken. Het nadeel van Utah is dat we een uur verliezen, aangezien het in deze staat een uur later is dan in Arizona. Uiteindelijk is het de bedoeling om vanmiddag Bryce Canyon National Park te bezoeken.

We vertrekken rond 09.30 uur en rijden naar het noorden, onze eerste stop is bij de staatsgrens waar wij vanzelfsprekend bij het bord een foto moeten maken.

Onze tweede stop heb ik overgenomen uit een bericht van een forummer van het Alles Amerikaforum. Na democratisch te hebben gestemd, besloten wij om deze wandeling maar in ons programma in te lassen.  Ach, drie kwartier wandelen bij 40 graden doen wij graag.

Voor degene die later ook deze wandeling willen maken beschrijf ik hieronder hoe je er kunt komen.

“Ongeveer halverwege tussen de milemarkers 19 en 20 bevindt zich een kleine pullout aan de noordzijde van de weg. Als je vanuit Page komt, is dat aan de rechterzijde. Je kan de pullout herkennen aan een koeienhek, en aan de elektriciteitsdraden die hier langs de weg lopen. Op de parkeerplaats staat een informatiebord met daarnaast een trailregister waar je je kunt inschrijven. Daarna ga je via een poortje het hek door. Je volgt een droogstaande wash in noordelijke richting, soms loop je beneden door de wash en soms loop je aan de bovenzijde ervan, de juiste looproute wordt door middel van cairns aangegeven. Na 15 tot 20 minuten bereik je het einde van de wash. Je klimt hier via lage badlands naar boven, kort daarna zie je de hoodoos vanzelf voor je liggen. “

Zoals ik eerder al zei is het rond de 40 graden, klimmen en klauteren bij deze temperaturen voel je wel, maar we hebben er van genoten en het was een leuke wandeling. De hoodoos staan er mooi bij, wij zijn super trots op elkaar, dat wij deze mooie wandeling gedaan hebben.  het is alleen onbegrijpelijk dat de natuur dit gedaan heeft.

Na onze sportieve inzet wordt het tijd om weer verder te rijden naar Bryce Canyon. Bij Kanab maken wij onze lunch stop, maar voordat wij dit doen moet er eerst door het stadje gereden worden. Het is echt een heel leuk stadje met veel Little Hollywood borden. Little Hollywood omdat in deze omgeving veel westerns zijn opgenomen.

Na de lunch vervolgen wij onze weg, de omgeving en de natuur blijft ons verbazen. Ondanks onze stops waren we bijtijds bij het park.

 Bij het betreden van het park zien we gelijk prairiedogs. Het lijken wel filmsterren want zo af en toe lijkt het net of ze voor ons poseren. Car heeft een paar hele mooie foto’s geschoten omdat het beestje recht op hem af kwam.

We besloten om het park in te rijden en de weg (29 km) tot het einde te volgen, op de terugweg hebben we toen alle  viewpoints bezichtigd. Ze raden dit ook aan omdat je dan alle viewpoints aan dezelfde kant van de weg hebt. Je kunt dan altijd op een veilige manier aan de rechterkant van de weg stoppen. Toen wij aan het einde van de weg waren, was ons het lachen al snel vergaan, want de wolken die boven ons hingen waren niet meer wit. De wolken waren heel donker getint. Gelukkig zijn deze zomerse buien kort, maar geloof mij het lachen vergaat je snel als je die donkere wolken ziet.

Bryce Canyon is genoemd naar de boer Ebenezer Bryce, hij ontdekte per ongeluk de canyon toen hij zijn koeien zocht. Van hem is dan ook de uitspraak: “it’s a helluva place to lose a cow”.

Gelukkig hebben we het merendeel van de uitzichtpunten wel met een zonnetje kunnen zien. De Grand Canyon is schitterend maar Bryce Canyon blijft zeker niet achter in zijn schoonheid. Ang, Dani en ik zijn nog van Sunrise Point naar Sunset Point gewandeld, terwijl Car en Ro de auto naar Sunset Point brachten.

Bij een viewpoint waren wij verbaasd te zien dat Santa Claus ook met vakantie was in Bryce Canyon. Wel leuk om hem begin juli tegen te komen.

De tijd gaat hier wel heel erg snel voordat we het door hebben is het 20.00 uur en besluiten we om naar het hotel te gaan om in te checken en hierna wat te gaan eten. Op onze terugweg zien wij ons volgende wildlife, een hert graast heerlijk langs de kant van de weg.

Wij hebben hierna nog even winkeltjes bekeken en toen was het voor de rest tijd om te gaan eten en voor mij was het bedtijd. Op naar dag 7 van de vakantie, want voor morgen heb ik weer een leuke verrassing.

Liefs,

Cadaroraan.

← Vorige Volgende →