13 juli 2011 Lee Vining – Yosemite NP

← Vorige Volgende →

Dag 13               202 km

Zonsopkomst              05.45 uur

Zonsondergang          20.21 uur

Vandaag zijn we eerst naar Bodie gegaan. Bodie is een verlaten goudzoekersstad in Californië, een zogenaamd spookstadje.

Van de oorspronkelijke bebouwing is nog ongeveer 5% in tact. Het stadje is in 1962 uitgeroepen tot State Historic Park, en het wordt nu beschermd tegen verder verval. Er staan nog ongeveer 200 gebouwen, en Bodie is daarmee een van de best bewaarde spookstadjes van de Verenigde Staten.

Tijdens de hoogtij-jaren verwerkte de Standard Mill voor een waarde van $ 14.000.000,- aan goud en zilver, maar na het jaar 1892 werden de opbrengsten steeds minder. Op 25 juli 1892 ging een groot deel van de huizen en andere gebouwen verloren tijdens een grote brand. Op 23 juni 1932 vernietigde een tweede grote brand opnieuw een belangrijk deel van de stad. De laatste bewoners verlieten Bodie in de jaren ’40 van de twintigste eeuw.

Wij hebben hier bijna twee uur rondgelopen en heel veel foto’s gemaakt, je waant je echt in het Wilde Westen. Heel erg leuk om dit gezien te hebben en zeker een aanrader. De drie ouderen van onze groep hebben het hier goed naar hun zin gehad, de twee jongeren van de groep hadden het na een uur wel gezien. Het is zeker een aanrader als je in de buurt bent, zeker wanneer je een voorliefde voor westerns hebt en van geschiedenis houdt.

Rond 15.00 uur rijden wij richting Yosemite National Park. Wij rijden terug naar Lee Vining waar wij via de Tioga Road naar Curry Village zullen gaan. Eerst maken wij nog even een stop bij het hotel, aangezien vanochtend een van de kamers geen warm water had, willen wij nog even antwoord op onze klacht. De klacht is volgen ons nooit serieus genomen maar toch wordt onze credit card met $ 25,– gecrediteerd.

Zoals ik net al schreef gaan wij hierna via de Tioga Road naar Curry Village. Hier zullen wij twee nachten in een tent slapen, waar onze hele groep zich enorm op verheugd. Deze tent heb ik vorig jaar juli geboekt, we mochten nog blij zijn dat dit te boeken was. De Tioga Road loopt van oost naar west door het park. Het is een schitterende route, dit is de hoogst gelegen weg van de VS. Via Tioga Peak komen we langs Ellery Lake en Tioga Lake waarna wij al snel het bord van Yosemite National Park zien en hier de gebruikelijke foto maken.

Hierna maken wij al snel een stop om toch even met de sneeuw te spelen die langs de kant van de weg nog steeds ligt. Alle vijf staan wij even stil bij het feit dat deze reis wel een reis van extremen is, Een paar nachten geleden slapen in de luxe van Las Vegas, vannacht back to basic in een tent. Gisterenochtend 47 graden in Death Valley nu 13 graden en spelen met de sneeuw. Over en weer gooien we wat sneeuwballen en dan vervolgen wij onze weg weer snel want echt gekleed voor sneeuw zijn we niet. 

We rijden nu langs de Tuolumne Meadows, dit is een groot open weidegebied die omringt wordt door grote rots pieken. Onze tweede stop is bij Tenaya Lake dit is echt een schitterend meer, waar Dani, Ang en ik even de benen strekken en wat foto’s maken.  Zij hebben nog wat stenen over het water laten scheren en ik heb gewoon genoten van de rust en van de schoonheid.

Onze derde stop is bij Olmsted Point, ik had gelezen op Ontdek-Amerika dat dit een indrukwekkende plek langs de Tioga Road was. Dat moesten wij even met eigen ogen zien. Indrukwekkend was het zeker, het was voor ons ook gelijk de eerste kennismaking met Half Dome. Deze rots is heel prominent aanwezig in Yosemite.  We zullen hem nog heel vaak tegenkomen. Vanaf de parkeerplaats kun je een paar honderd meter lopen naar een rotskoepel van waaruit je een goed uitzicht hebt op Yosemite Valley. Vanaf de parkeerplek is dit een korte wandeling, ondanks dat, nemen veel mensen niet de moeite om tot aan dit punt te lopen. Ang, Daan en ik willen dit wel zien en voor ons was dit zeker een wauw moment.

Wij rijden verder en hebben nog een paar foto’s gemaakt van El Capitan, dit is ook een rots, en van een waterval. Bij Yosemite Lodge stoppen wij voor onze avondmaaltijd en hierna gaan wij snel verder naar Curry Village, want de schemer valt nu toch wel heel snel.

Het inchecken was lachen, want je had twee gezichten moeten zien toen zij van de heer aan de balie hoorde dat we hier twee nachten zouden verblijven. Dani en Car waren niet blij verrast. Voor Dani is het niet luxueus genoeg, want eerst slaapt hij in een 4 sterren hotel in Las Vegas en nu opeens in een tent, en Car ziet de lol er niet van in om in een tent te slapen waarbij de beren zo bij je bed kunnen staan.

Hierna kwam van Ro de vraag of we wel elektra hadden, zodat wij in ieder geval de camera’s konden opladen. De heer van de balie kwam toen met een oplossing waarbij Ro en ik dus helemaal in een deuk lagen omdat wij dit nog nooit gezien hadden. Het was een fitting met twee stopcontacten, deze fitting draai je in de fitting en zo konden wij dus onze apparatuur opladen. Aangekomen bij onze tent moesten wij nog wel even wat aanpassingen doen met onze kast anders haalden onze elektriciteitskabels de fitting niet.

De tent was om te lachen, het was klein, we hadden één tweepersoonsbed en drie eenpersoonsbedden. Een stalen open kast, een kluis die niet open ging. En dat was het dan. Je had ons moeten zien en het was koud, oh zo koud. Wij hebben dus gewoon met dikke kleding aan geslapen. Morgen het park verkennen en dan ziet alles er weer vrolijker uit.

Liefs,

Cadaroraan

← Vorige Volgende →