5 mei 2014 (279 km)
Vandaag wordt een hele lange dag. Om 04.00 uur ben ik klaar wakker en na een half uur geprobeerd te hebben weer in slaap te komen, geef ik het op. Ik werk het blog bij, zoek de foto’s uit en voordat ik het weet is het half negen en is Car ook wakker. Het ochtendritueel kan weer beginnen en al snel zitten we bij een Waffle House te genieten van een welverdiend ontbijtje. Terug in het hotel pakken we de koffers en om 11.00 uur zijn we klaar voor vertrek.
Als eerst rijden we terug naar Charlottesville Historic Downtown. Hier rijden we wat rond en al snel gaan we op zoek naar de Rotunda.
Bij de Rotunda wandelen we wat over het terrein. Onder de bogen, ranges genoemd, zijn de “Dorms” gevestigd van de studenten. Er zijn twee ranges, oost en west, wij wandelen langs de dorms van de westkant. Een studente heeft haar deur open en ik vraag aan haar of ik een foto van haar kamer mag maken. We zien een echte studentenkamer, met bijbehorende rotzooi, maar wat geweldig ziet haar kamertje eruit. Haar bed is aan de rechterzijde van de voordeur en is een hoogslaper van echt oud hout.
Hierna bezoeken wij de Rotunda, we kunnen vandaag niet met een rondleiding mee omdat de studenten overal aan het studeren zijn, zij zitten namelijk midden in hun examenperiode. In examenperiodes worden er geen rondleidingen gegeven, maar mogen wij wel zelf rondlopen. Er zijn twee grote ovale zalen. In een van de zalen is een grote houten ovale tafel. Boven de open haard kijkt Jefferson trots op zijn studenten neer. Ik loop stilletjes naar boven, overal zie je studerende jongens en meisjes, en maak wat foto’s van de koepel en van het uitzicht. Er wordt niet gefeest, overal zie je hard studerende jong volwassenen.
Rond 13.00 uur houden we het hier voor gezien en rijden we richting Shenandoah NP. Wij komen binnen via Rockfish Gap de zuidzijde van het park. De weg doet ons denken aan Galicia, de weg van Lugo – Ourense is goed vergelijkbaar. Natuurlijk…. We zijn niet in Galicia, dus we gaan weer terug naar Shenandoah NP. Het park heeft rond de 75 uitkijkpunten. De totale lengte van het park is rond de 170 km en de Skyline Drive is de enige weg door het park. Deze weg is een tweebaansweg waar de maximale snelheid 35 mph (56 km) is. Wij zullen deze weg helemaal uitrijden om het park bij Front Royal, in het noorden, weer te verlaten.
Aangezien het weer een beetje tegenvalt, heeft Car mazzel, hij hoeft niet te wandelen. Onze eerste stop wordt bij Moormans River Overlook, we zitten nu ongeveer op 900 meter hoogte. Vanuit hier kunnen we het Charlottesville reservoir zien. Het regent dus we rijden snel door en stoppen bij Loft Mountain. Sinds we het park binnen zijn hebben we nog geen bezoekerscentrum of winkeltje gezien. We zijn wel toe aan iets warms en bestellen twee chocolademelk en ik praat wat met de vrouw achter de kassa. Ik heb gelezen dat er in dit park ook zwarte beren voorkomen, natuurlijk vraag ik of er al Black Bears gespot zijn. Zij antwoordt dat haar baas toevallig gisteren een moeder beer gespot had met twee jonkies. Ze zegt er gelijk achteraan dat we wel heel erg veel geluk moeten hebben willen wij er één zien. Ik vertel dit verhaal tegen Car en zet het gelijk uit mijn hoofd, vorig jaar in Yellowstone NP hadden we veel meer kans om een zwarte beer te treffen en afgezien van dat kleintje hoog en ver op de berg hebben we er geen een gespot.
We rijden verder en onderweg komen we onze eerste echte wildlife tegen. Een paar hertjes grazen verstopt tussen een paar bomen. Een heel mooi gezicht. Het blijft toch ieder jaar weer een genot om naar te kijken als je deze beestjes zo vrij in de natuur ziet rond wandelen. We rijden weer verder en zo langzamerhand beginnen we toch wel trek te krijgen. In het informatieboekje die wij van de dame in Loft Mountain hebben gekregen staat dat we zeker een stop moeten maken bij Big Meadows, hier is een hotel en volgens het boekje zou je lekker kunnen eten in het restaurant. Nu is onze ervaring dat je zelden lekker eet in een National Park, maar vooruit dan maar, we gaan het maar proberen. Voordat we bij Big Meadows zijn meldt Car nog even dat de auto zegt dat hij nog voor 78 mile (125 km) benzine heeft. Gelukkig zegt hij dit hardop aangezien we nog 60 mile moeten voordat we het park uit zijn en bij Big Meadows de enige benzinestation staat van heel het park. Aangekomen bij Big Meadows tanken we eerst de auto vol. De bewoonde wereld halen we nu in ieder geval. Daarna rijden we naar de lodge, het ligt er wel heel erg verlaten bij. In het winkeltje naast het hotel zijn een dame en een heer volop aan het schoonmaken en zijn zeggen dat zij pas vanaf 15 mei open zijn. We rijden terug en stoppen bij het bezoekerscentrum waar ook een restaurantje is. Het zal niet veel zijn, maar de buik protesteert, dus we zullen wel moeten. Nou, het is ons 100% meegevallen, we kunnen zelfs zeggen dat we echt lekker gegeten hebben. Car had kipfilet en ik had een heerlijke groentesoep vooraf en een super lekkere caesar salade met tonijn.
We hebben nog 50 mijlen te gaan en het regent nog steeds, Car is nog steeds in zijn hummetje, want hij kan lekker karren door de haarspeldbochten en hij hoeft niet te wandelen. We zijn er duidelijk over eens dat Shenandoah NP voor ons helemaal onderaan de lijst komt met nogmaals te bezoeken parken. Ik kan me voorstellen dat het in de herfst mooi moet zijn met alle verschillende kleuren bladeren aan de bomen. Begin mei is er geen moer aan, de bomen zijn nog kaal, er is nergens bloesem te zien en door het grijze weer van vandaag zijn alle bomen ook grijs. We rijden bocht in, bocht uit en ineens schreeuw ik het uit, rechts langs de kant van de weg zien we een Black Bear. Wauwwwww, hertjes langs de weg zijn leuk en schattig, maar een beer in de vrije natuur… daar word je echt stil van. We hebben hier zeker 10 minuten van genoten totdat hij dieper het bos in liep. Ondertussen reed een camper ons tegemoet en de chauffeur vertelde ons dat een stuk verderop een mama beer was met twee kleintjes. We rijden door en al snel zien we een auto stil staan, als er een auto stil staat langs de kant van de weg dan weet je dat er wat te spotten valt. Nu kan onze dag helemaal niet meer stuk, daar staat mama beer heerlijk te grazen en natuurlijk zal ze ons met een oog wel in de gaten houden, maar het kwam bij ons over alsof ze ons totaal niet interessant vond. Na ongeveer vijf minuten komen ook haar twee jongen tevoorschijn. Geweldig, wij zijn zo blij als kleine kinderen in een speelgoedwinkel. We hebben 4 beren gezien, we zouden al heel veel geluk hebben als we er een zouden spotten, laat staan 4 beren op twee verschillende plekken. De kleintjes houden het al snel voor gezien en lopen het bos weer in en mama loopt er achteraan. Wij vervolgen, met glinsterende oogjes en een grote glimlach op ons gezicht, onze weg.
Onze volgende stop wordt bij Range View Overlook, dit is een uitkijkpunt op 850 meter hoogte en je kunt vanaf hier een groot deel van de Blue Ridge Mountains zien. Volgens mij is op de foto duidelijk te zien waarom ze zo heten. Natuurlijk hebben wij vandaag een beetje pech met het weer maar zelfs zo kan ik me goed voorstellen waarom in het informatieboekje staat dat je dit uitkijkpunt niet mag overslaan. Vanaf hier kun je vele hoge pieken van Shenandoah NP zien. We rijden weer verder en ineens remt Car de auto af, nu heeft hij aan de linkerzijde van de weg een beer gespot, hij is slechter te zien omdat er vele boomstammen staan en hij toch wel een beetje ver van ons verwijderd is, maar nummer vijf is wel een feit. Hierna stoppen we nog eenmaal bij Shenandoah Valley Overlook voordat we het park verlaten.
We zetten de TomTom op Harpers Ferry en komen om 19.30 uur aan in het hotel we doen wat wasjes en rond elf uur is het voor mij dan echt genoeg geweest en komt er een einde aan een hele lange, leuke, berenvolle dag. Naar Shenandoah NP zullen we niet snel terugkomen maar ze heeft wel een speciaal plekje in ons hart veroverd. We zullen haar zeker niet snel vergeten. Beren spotten in het wild kunnen wij nu echt van onze bucket list afstrepen.
Liefs,
Cara
Cadarora 
Gaaf zeg die beren!!
1 woord. Ge-wel-dig.
IK BEN BEERTJE COLARGOOL …BEERTJE DAT KAN ZIIIINGEEENNN….